انواع کمک فنر

کمک فنر اهرمی:

این نوع کمک فنر ها، اولین نوع کمک فنر های هیدرولیکی بودند که در دهه 1930 ساخته شدند. شامل یک بدنه استوانه ایی پر از روغن که به شاسی پیچ می شوند و یک بازوی اهرمی که به انتهای محور تعلیق متصل می شود. زمانی که خودرو از روی یک دست انداز یا یک چاله عبور می کند سیستم تعلیق به سمت بالا حرکت و یا  به سمت پایین امتداد پیدا می کند. که باعث حرکت بازوی اهرمی و فشار سیال هیدرولیک موجود در کمک به پیستون می شود. روغن با عبور از حفره های ریز به تعدیل نوسانات خودرو کمک می کند.

تنها وسیله ایی که هنوز از این  نوع کمک فنر استفاده می کند تانک های جنگی هستند.

کمک فنر های روغنی:
رایج ترین نوع کمک ها مخصوصا در ایران کمک های روغنی هستند .دارای ساختار بسیار ساده شامل دو سیلندر تو در تو، یکی حاوی روغن و دیگری گاز و روغن ، که به یکدیگر راه دارند. هنگام عبور از دست اندازها بخشی از روغن بوسیله پیستون به سمت پایین هدایت می شود. و بخشی از سوراخ های روی پیستون به سمت بالا عبور می کند. روغن به جداره دوم راه پیدا کرده و گاز را فشرده می کند. در این حالت پیستون کمک فنر به سمت داخل کمک جمع می شود. زمانی که خودرو از دست انداز عبور می کند کمک و سیال درون آن به حالت اولیه باز می گردد.

کمک فنرهای گازی روغنی:    

کمک فنر گازی دارای یک سیلندر شامل روغن و گاز، که با یک جدا کننده لاستیکی از هم جدا شده اند می باشد. نحوه عملکرد این کمک فنرها مانند کمک فنرهای روغنی می باشد، با این تفاوت که به علت جدا بودن فاز مایع و گاز کاویتاسیون رخ نمی دهد .